Xenopedia
Advertisement
Xenopedia

Transporter opancerzony (M577 Armoured Personnel Carrier) używany przez Marines.

Opis[]

Powstał na bazie programu Marine 70, który wymagał stosunkowo lekkiego pojazdu do łatwego transportowania z pomocą statku UD4L. W rezultacie jest mobilny i dobrze uzbrojony, ale słabszy od innych transporterów tego typu.

Ze względu na ograniczenie masy (15 000 kg) narzucone przez USCMC, pojazd został zbudowany z możliwie najlżejszych i zarazem wytrzymałych materiałów.

Napęd[]

Wykorzystuje napęd hybrydowy na cztery koła. Każde z nich jest napędzane i sterowane niezależnie od pozostałych. Zasilanie zapewniają akumulatory umieszczone z tyłu pojazdu, a turbina gazowa Arco Continental R-370 o mocy 286 kW służy do wytwarzania energii elektrycznej, gdy poziom ich naładowania spada poniżej normy. Maksymalny zasięg to około 140 km, ale przy użyciu turbiny zostaje wydłużony do 580 km. Z kolei maksymalna prędkość to 150 km/h.

Konfiguracja kołowa nie zapewnia takich samych osiągów jak gąsienicowa, ale nadal jest lepsza pod względem mniejszej masy. Opony są lekko opancerzone, co chroni je przed ostrzałem z broni lekkiej i odłamkami. Kierowca ma możliwość spuszczania z nich powietrza i ponownego ich pompowania w trakcie jazdy. Pozwala to na regulowanie nacisku na podłoże. Hydropneumatyczne zawieszenie ułatwia zwiększanie prześwitu i, tym samym, pokonywanie przeszkód do wysokości pół metra.

Pancerz[]

Podwozie pojazdu zostało wyposażone w 5-centymetrowe wgłębienie wypełnione pianką, które ma chronić pojazd przed minami. Kadłub wykonano z lekkich stopów. Dodatkowo jest przyklejony do podwozia, gdyż przyspawanie mogłoby doprowadzić do zmęczenia materiału i uszkodzeń spowodowanych efektami piezoelektrycznymi. Wnętrze kadłuba wyłożono warstwą płytek ceramicznych z węglika boru. Każdą z nich pokryto żywicą polimerową, aby zapobiec pęknięciom lub rozerwaniu podczas jazdy. Oprócz tego nałożono na nie warstwę tkanego, ognioodpornego polimerowego pancerza. Przednią szybę kierowcy wykonano z wyjątkowo wytrzymałego kryształu kwarcowego.

Ze względu na ścisłe ograniczenia narzucone przez przełożonych, APC jest stosunkowo lekki. Jego pancerz wytrzyma większość ataków z broni podstawowej i lekkiej przeciwpancernej. Niestety nie udało się wyeliminować emitowanych przez niego fal. Próbowano użyć materiałów pochłaniających fale, lecz udało się to tylko częściowo.

Załoga i pasażerowie[]

Pojazd jest obsługiwany przez dwuosobową załogę (kierowcę i dowódcę) i posiada 12 miejsc siedzących dla pasażerów - 8 z tyłu kabiny i 4 dodatkowe z prawej strony. Każdy z foteli jest wyposażony w pasy zapewniające bezpieczeństwo podczas zrzutu z orbity. Wnętrze jest dość obszerne, co pozwala na przewożenie sporej ilości amunicji. Program Marine 70 określał, że pojazd powinien być w stanie przewieźć zapas broni i amunicji na okres trzech dni walki: w praktyce jest to możliwe, lecz w rzeczywistości robi się ciasno. Zazwyczaj przewozi się zapasy uzbrojenia na dwa dni, za wyjątkiem operacji na duże odległości, gdzie możliwość zaopatrzenia jest ograniczona.

W środkowej części znajduje się Centrum Operacji Taktycznych (ang. Tactical Operations Center - TOC). Z tej stacji dowódca może obserwować każdy ruch żołnierzy za pośrednictwem kamer w hełmach oraz monitorować ich stan zdrowia. Centrum umożliwia także łączność w promieniu 100 mil.

Czujniki[]

Zakres widoczności dla kierowcy jest mocno ograniczony, dlatego zdecydowano się na umieszczenie licznych peryskopów i kamer na poszyciu całego pojazdu. Monitory przekazujące obraz z kamer mogą zostać włączone przez kierowcę lub dowódcę.

M577 został wyposażony w mocny, montowany na dachu reflektor biały i podczerwony, służący do aktywnego oświetlania celów. Do samego reflektora dołączono klaster czujników zawierający: termowizor, powiększenie optyczne do ×20, detektor ultrafioletu i urządzenie śledzące ruch. Działa efektywnie w zasięgu ok. 3000 metrów w stosunku do celów wielkości człowieka.

Uzbrojenie[]

Zgodnie z rolą lekkiego i szybko przemieszczającego się taktycznego wozu szturmowego, M577 jest wyposażony w potężny zestaw boni wspierającej piechotę.

Wieżyczka[]

Podstawowa broń to działko montowane na tylnej części dachu, zapewniające 360-stopniowe pole rażenia i możliwość atakowania celów z zabezpieczeniem pozycji kadłuba. Jest zamontowana na specjalnym torze, dzięki czemu można ją schować na czas przejazdu przez niskie pomieszczenia lub wrota. Całość może zostać dodatkowo podniesiona i przechylona do 15 stopni we wszystkich osiach.

Broń na wieży może być używana ręcznie przez dowódcę lub nastawiona na automatyczne namierzanie. W drugim przypadku łączy się z zestawem czujników na poszyciu APC i atakuje oznaczone cele.

Dla wieżyczki opracowano kilka różnych wariantów uzbrojenia, oferujących inne możliwości w zależności od parametrów misji.

Działko obrotowe RE700[]

Przednia kopuła zamontowana po prawej stronie pojazdu zawiera parę zsynchronizowanych działek obrotowych Republic Electric RE700 20mm. Są one zasilane przez 1700-komorowy wielozadaniowy dozownik amunicji oferujący wybór pocisków typu HEAP (High Explosive Armour Piercing) i APF (Beehive). Podobnie jak w przypadku głównej wieżyczki, przednia kopuła jest zdolna do automatycznego śledzenia celów, samodzielnie lub poprzez połączenie z głównymi czujnikami APC.

Amunicja nie potrzebuje prochu strzelniczego. Zamiast niego wykorzystuje się dwuskładnikowe paliwo, którym pociski są spryskiwane zaraz po umieszczeniu w komorze przez dozownik.

Jedyną widoczną wadą jest umieszczenie działek w niefortunnym miejscu. Są one w stanie ostrzeliwać jedynie cele znajdujące się przed pojazdem.

Inteligentne pociski DSGR[]

Oprócz wieżyczek, M577 jest również wyposażony w dwie wyrzutnie pocisków wyposażone w wielozadaniowe rakiety DSGR Smart, zdolne do niszczenia lekkiego pancerza i innych dużych celów. Pociski te są wyposażone w szereg systemów naprowadzania, w tym automatyczny system blokady przed i po starcie. Mogą być również zdalnie sterowane laserowo ze stanowiska strzelców APC. Gdy nie są używane, czekają ukryte pod panelami na dachu.

Systemy obronne[]

Są używane, przez kierowcę lub dowódcę, głównie w przypadku nagłej potrzeby wycofania się. M577 może wytworzyć chmurę dymu w postaci cząstek stałych. Wytwór nie tylko drastycznie zmniejsza widoczność, lecz także zakłóca działanie czujników laserowych.

Odmiany[]

M577A1[]

To pierwsza wersja pojazdu. Była wyposażona w dwa działa fazowe PARS 150, zasilane ogniwem wodorowym o mocy 6 mW. Pozwalało na oddanie 3000 strzałów przed kolejnym ładowaniem.

M577A2[]

W nowym modelu, działo fazowe zostało zastąpione działem laserowym Republic Dynamics M2025 o mocy 40 mW. Wiązka mogła być wystrzeliwana w dwóch trybach. Słabszy uszkadzał czujniki i przepalał urządzenia elektryczne, zaś silny niemal doszczętnie niszczył gruby pancerz innych maszyn.

M577A3[]

Ten model został wysłany na misję w kolonii Hadley's Hope.

M579[]

Mobilne działo przeciwlotnicze oparte na M577. Potężne działo obrotowe jest w stanie pokonać dużą liczbę wrogiej piechoty oraz niszczyć nadlatujące pociski artyleryjskie. W miejscu standardowej wieżyczki zamontowano wyrzutnię rakiet ziemia-powietrze SIM-118 Hornet.

Ciekawostki[]

  • W książce ma sześć kół zamiast czterech.
  • Początkowo planowano zbudować pojazd od podstaw, ale nie pozwalał na to budżet filmu. Ostatecznie zdecydowano się na zakup holownika lotniczego Hunslet Air. Maszyna była zbyt ciężka (72 t) i zwyczajnie zapadłaby się pod nią podłoga na przygotowanym planie elektrowni. Ekipa filmowa musiała usunąć aż 44 tony ołowianego balastu. Ostateczna prędkość pojazdu wynosiła 35 mil na godzinę. Do niektórych scen przygotowano zdalnie sterowaną miniaturkę ze zdalnie sterowaną wieżyczką.
  • IAV Stryker widziany w filmie Obcy kontra Predator 2 został tak naprawdę umieszczony jako hołd dla APC.

Występowanie[]

Advertisement