USCSS Prometeusz - statek naukowo-badawczy klasy Heliades, własność Petera Weylanda wyprodukowana przez Weyland Corp. Swoją pierwszą i ostatnią misję odbył na LV-223, w celu poszukiwania twórców ludzkości.
Był rewolucyjnym wynalazkiem, najszybszym i najdroższym na swoje czasy, jednym z pierwszych wyposażonych w napęd jonowy i rozwijających prędkość światła. Oficjalny statek komercyjny Stanów Zjednoczonych roku 2091.
Historia[]
Prometeusz powstaje na rzecz misji poszukiwawczej w innym układzie planetarnym, która startuje w 2091 roku, by po dwóch latach lotu dotrzeć do księżyca LV-223. Ląduje na drodze pomiędzy bunkrami i zostaje na niej przez kilka dni; w tym czasie przechodzi burza krzemionkowa, kilku załogantów zostaje zabitych przez zmutowanego kolegę, a do kapsuły ratunkowej przedostaje się obcy organizm. Po zgonie Weylanda podczas spotkania ze stwórcą kapitan Janek startuje Prometeuszem, ale doktor Shaw przekonuje go do zrzucenia z nieba odlatującego właśnie Niszczyciela. Gdy tylko kierowniczka wyprawy ucieka, Janek i dwóch pilotów poświęcają się, i w kursie kolizyjnym obalają oba statki - przy czym Prometeusz zostaje praktycznie zniszczony.
Osiemdziesiąt pięć lat później zarośnięty dżunglą wytworzoną przez akcelerant wrak Prometeusza odkrywa ocaleniec z inwazji w Hadley's Hope, Derrick Russell. Przez następne czterdzieści lat Prometeusza prawdopodobnie wchłania zmieniający się w górę Diakon.
Projekt "Prometeusz"[]
USCSS Prometeusz to najważniejsza inicjatywa Weyland Corp, nadzorowana osobiście przez samego Petera Weylanda. Otrzymał nazwę na cześć tytana z greckiej mitologii, który podarował ludziom ogień i rozwój, tak jak misja przyniesie odpowiedzi na wielkie pytania.
Celem projektu jest odnalezienie "Boga" dzięki mapie odkrytej przez dwójkę archeologów, a przynajmniej innej formy prawdziwego pochodzenia ludzkości. Weyland wierzy, że projekt przyniesie inwestorom korzyści: zarówno finansowe, jak i duchowe. Poza odszukaniem przeszłości, projekt ma także przetrzeć drogę dla ekspansji międzygwiezdnej.
Firma, która dała światu najbardziej zaawansowany pojazd kosmiczny XXI wieku, przedstawia nowy projekt, jeszcze bardziej imponujący od poprzedniego. Heliades, pierwszy pojazd FTL [Faster Than Light, "szybszy niż światło" - przyp. aut.] w galaktyce, od 2034 roku jest dumnym okrętem flagowym oddziału Weyland Transportation. Dziś, po trzydziestu ośmiu latach rozwoju, Weyland ogłasza najnowszego członka swojej imponującej floty: większego, bezpieczniejszego, przystosowanego do FTL - Prometeusza.
Pierwsza misja Prometeusza planowana jest na lato 2073. Plany dziewiczego rejsu są już przygotowywane, a personel Weylanda ds. Relacji Obywatelskich przewiduje rekordową liczbę cywilów, którzy będą obserwowali wydarzenie, podczas którego Prometeusz rozpocznie swój pierwszy lot ku gwiazdom. "To całkiem niezły statek" - podziwia Corin McManna, pilot Heliades i załogant lotu testowego Prometeusza. - "Latałem setkami misji FTL na statkach klasy Heliades, ale to byłby najciekawszy lot z dotychczasowych.". Kapitan McManna planuje rywalizować o stery podczas pełnoprawnej misji. "Chcę tej pracy, ale to kandydaci wysokiego kalibru. Będzie ciężko.".
Rzecznik Weylanda, William Concordov, uważa, że statek klasy Prometeusza otworzy nieznane dotąd rejony kosmosu. "Prometeusz może zabrać nas do KOI-2410 i dalej, poza najdalszy ze zbudowanych przez Weylanda światów" - mówi Concordov. - "Tam, gdzie kończy Heliades, Prometeusz dopiero zaczyna. A to początek. Kto wie, dokąd pójdzie Weyland, lub co odkryją nasze załogi Prometeusza, podróżując do każdej z naszych unikalnych terraformowalnych kolonii i dalej, poszerzając zasięgi znanego wszechświata?".
Budowa[]
Silniki Prometeusza znajdują się poza bryłą główną, rozmieszczone jak "łapy"; są ruchome, mogą być ustawione horyzontalnie podczas lotu, albo pionowo podczas startu/lądowania. Wykorzystują napęd jonowy.
Wewnątrz bryły głównej są kajuty, laboratorium, kabina medyczna, komora hibernacyjna oraz magazyny; hangar znajduje się na spodzie, z rampą otwieraną do przodu, mostek w wydzielonym przedzie, tuż za nim mesa i pomieszczenie socjalne. Na dziobie są umieszczone anteny.
Sprzęt i jednostki pomocnicze[]
Ciężki sprzęt i pojazdy w liczbie dwudziestu:
- 5 transporterów grupowych typu RT - lekkie transportery kołowe o ładowności do 20 osób.
- 4 quady ATV NR6 - dwuosobowe pojazdy gąsienicowe, w ziemskich warunkach osiągają do 141 km/h.
- 2 ciężkie ekstraktory minerałów
- 8 jednoosobowych kapsuł ewakuacyjnych klasy A
- Moduł Ewakuacyjny klasy D - siedmiokajutowa jednostka ratunkowa, umożliwiająca jednej osobie przeżycie przez 50 lat, w hibernacji lub bez niej. Meredith Vickers używała jej jako prywatnej luksusowej kajuty.
- Moduł Medyczny Paulinga 720i - zaawansowana maszyna diagnostyczno-chirurgiczna, sterowana głosowo, zamontowana w Module Ewakuacyjnym klasy D. Zaprogramowana tylko na męskich pacjentów. Wykorzystana przez Elizabeth Shaw do pozbycia się pasożyta.
Poza tym jednostki samoobrony użytkowane przez ochroniarzy (miotacz płomieni, pistolety, strzelby i karabiny szturmowe), stół holograficzny na mostku połączony zdalnie z dronami spektograficznymi, 17 kapsuł kriogenicznych i skafandry kosmiczne: Zaawansowane Skafandry SE, niezidentyfikowany model używany przez mechaników, i kilka wzmocnionych do prac w próżni, widzianych przed śluzą bezpieczeństwa.
Załoga[]
- Idris Janek - kapitan (†)
- Meredith Vickers - kierowniczka misji (†)
- Benedict Ravel - pilot / nawigator (†)
- Emun Chance - pilot (†)
- Charlie Holloway - naukowiec (†)
- Elizabeth Shaw - naukowiec (†)
- Kate Ford - oficer medyczny (†)
- Sean Fifield - geolog / operator dronów (†)
- Rafe Millburn - biolog (†)
- B. Jackson - oficer ochrony / najemnik (†)
- 3 najemników (†)
- 4 mechaników (†)
- Peter Weyland - sponsor (nieoficjalny pasażer) (†)
- David - syntetyk pokładowy
Alien: Engineers[]
W oryginalnym scenariuszu statek nazywa się Magellan, a jego miejscem docelowym jest LV-426. Jest wyposażony w teleskopy i wysuwane anteny, technologicznie jest bardziej zaawansowany od Nostromo, ale nie aż tak, jak Prometeusz w gotowym filmie.
Podczas stania na powierzchni na pokładzie pojawiają się dwa wrogie organizmy - pierwszy, pasożytujący na Hollowayu, zabija dwóch załogantów i ukrywa się w rurach, dopóki kapitan nie zabija go na mostku; drugi stwór zostaje zlikwidowany przez Watts, krótko po narodzinach (ale dopiero po tym, jak zabija załoganta). Systemy Magellana zostają uszkodzone przez zbuntowanego Davida, ale udaje się je naprawić, jednak tylko po to, żeby zaaranżować kolizję z Niszczycielem. W resztkach laboratorium Watts zabija ostatniego Obcego.
Ciekawostki[]
- W swoich czasach Prometeusz kosztował 1 trylion dolarów.
- Plan ładowni zbudowano na tyłach Pinewood Studios w Anglii.
- Ridley Scott chciał, żeby dla lepszego wczucia się obsada nocowała na planie statku, ale na to nie zezwolono ze względów bezpieczeństwa.
- "Latający", dwupoziomowy, przeszklony mostek był jednym z nieużytych pomysłów dla Nostromo.
- NASA pracowało w 2003 nad projektem Prometeusz, w którym opracowywano napęd atomowy dla długo trwających misji kosmicznych.
- Niektórzy twierdzą, że Prometeusz pożyczył kilka rozwiązań designu od Serenity (statku kosmicznego z serialu Firefly, i jego sequela, Serenity). Na przykład obrotowe silniki, czy rampę ładowni otwieraną do przodu (choć to drugie występowało również w starszym od Firefly Obcym 2, w lądowniku "Cheyenne").
- W jednej z wersji scenariusza do ochroniarzy miał należeć mężczyzna nazwiskiem Batty - nawiązanie do pomysłu połączenia uniwersów Obcego i Łowcy androidów.
- Pomysł wyglądu zakładał "coś pomiędzy platformą wiertniczą a owadem" - przednia szyba jako fasetowe oczy, ładownia na spodzie jako kokon z jajami. Rozkład wnętrza odwzorowano z Nostromo, tylko poszerzono i rozjaśniono korytarze.
Pojawia się w:[]
- Prometeusz / książka
- Weyland Industries Testimonial
- Prometeusz: Fire and Stone (wspomniany)
- The Crossing (wspomniany)
- Obcy: Przymierze / książka (wspomniany)
- David's Lab: Last Sign of Life (wspomniany)
Galeria[]
