Syntetyk – humanoidalny robot wyposażony w sztuczną inteligencję. Potocznie nazywani androidami,
syntetycy woleli wobec siebie określenie „sztuczny człowiek”. Dzielili się na androidy pierwszej i drugiej generacji (oraz te mniej zaawansowane modele jak Working Joe) .
Androidy drugiej generacji, nazywane Autonami, były eksperymentalną formą „sztucznych ludzi” – produkowanymi nie przez ludzi, lecz przez inne roboty. W połowie XXIV wieku linię produkcyjną opuściło wiele Autonów, lecz ze względu na ich niesubordynację i skłonności do samowoli rząd zakazał ich produkcji.
Historia[]
Pierwszy, bardzo prymitywny android powstał już w 2030 roku, jednak pierwszy w pełni funkcjonalny i niemożliwy wizualnie do odróżnienia od żywego człowieka powstał pod koniec XXI wieku.
Chociaż wygląd zewnętrzny androida wydaje się być cechą zbędną, praktyczne doświadczenia wykazały, że większość ludzi była psychicznie niezdolna do nawiązywania personalnej więzi z robotem o nieludzkim wyglądzie. W związku z tym, wygląd i symulowane wzorce zachowań androidów miały na celu przede wszystkim idealne naśladowanie ludzkich.
Syntetycy weszli do powszechnego użytku mniej więcej w połowie XXII wieku.
Informacje[]
Nowoczesny syntetyk był bardzo skomplikowaną maszyną: był mocniejszy, szybszy i lepiej skoordynowany niż człowiek. Podstawowym „rusztowaniem” był szkielet z włókna węglowego z zaczepami na sztuczne mięśnie. Te zaś były zbudowane z koloidów krzemu zasilanych energią elektryczną przewodzoną przez układ kabli analogiczny do układu krwionośnego. Przestrzeń pomiędzy sztucznymi mięśniami wypełniona była mlecznobiałym płynem, najprawdopodobniej zapewniającym im konserwację.
Robot nie posiadał w ciele żadnych metalowych części. Wyglądem idealnie przypominał człowieka – posiadał temperaturę ciała, ciepłą skórę, włosy, zmarszczki, zbliżoną wagę. Wykonywał nawet ruchy udające oddychanie, chociaż oczywiście nie potrzebował tlenu.
Mózgiem syntetyka był skomplikowany komputer ulokowany wewnątrz głowy. Wykonany był z tworzywa sztucznego i działał nawet po oderwaniu głowy od reszty ciała. Większość syntetyków posiadało zaprogramowane blokady behawioralne, uniemożliwiające robotowi podejmowanie agresywnych działań (trzy słynne „prawa robotyki”).
Wewnątrz klatki piersiowej syntetyk posiadał baterie ładowane przez niewielki otwór na piersi. Ładowanie trwało do 72 godzin i zapewniało syntetykowi zapas energii wystarczający do działania przez 400 dni.
Znani syntetycy[]
- Ash − android podstawiony załodze Nostromo jako oficer naukowy
- Lance Bishop − konsultant, doradca i pilot w oddziale USCMC porucznika Gormana
- Annalee Call − Autonka, próbowała sabotować wojskowy eksperyment na USM Auriga
- David – "syn" Petera Weylanda
- Working Joe – marka androidów, występujących w grze Obcy: Izolacja
- Christopher Samuels – członek załogi USCSS Torrens, zniszczony przez system APOLLO podczas próby ratowania mieszkańców stacji Sevastopol